Boekentoren

In de hoedanigheid van projectleider heeft Frédéric De Vylder de studies en werfopvolging verzekerd voor rekening van Robbrecht en Daem.

De bibliotheek van de Universiteit Gent, meer bekend als Boekentoren, meesterwerk van de architect Henry van de Velde werd gebouwd tussen 1932 en 1942.  Het project omvat de omvorming van het complex naar een 21 eeuwse bibliotheek met restauratie naar zijn originele toestand.

De eerste fase omvatte het bouwen van een nieuwe ondergrondse opslagplaats voor  optimale conservatie qua klimaat en veiligheid van de verzamelingen.  Zo kon de hele collectie in veiligheid geplaatst worden tijdens de restauratiewerken.

De tweede fase omvatte het restaureren van de betonnen gevels en van de tuinen. Het door carbonatatie aangetaste beton werd over enkele centimeters gestript en vervangen door een dunne laag nieuw, zelfverdichtend en compact beton, rechtstreeks tegen de gevels bekist volgens een nauwkeurige lay-out. Het buitenschrijnwerk werd vervangen door nieuwe kozijnen, met hoge thermische prestaties en met respect voor de oorspronkelijke indelingen en diktes

Gedurend de derde fase werden de belangrijkste openbare binnenruimtes  gerestaureerd.  De klimaatstabiliteit binnen de toren wordt verkregen door  een isolatie van het box-in-box principe.  De belangrijkste en kostbaarste documenten blijven ondergronds, terwijl een grote collectie van de faculteiten en een klein deel uit het ondergronds vinden hun plaats terug in de toren.  Het symbolisch toren van kennis van Henry van de Velde behoud zijn functie.

De vierde fase omvat de inrichting van de auditoria, kantoren.

Bijzondere aandacht werd, tot in elk detail, besteed aan de aard van het gebouw, teneinde de duurzaamheid ervan gedurende vele jaren te garanderen.  Substantiele verbeteringen werden aangebracht om oververhitting en zon schittering te voorkomen alsook het warmteverlies te beperken.

De Gentse bibliotheek bezit veel originele Van De Velde-documenten. Hierdoor konden we details en afwerkingen restaureren waarvan het gebouw geen enkel spoor meer droeg. Bijvoorbeeld: de gegoten bronzen waterspuwer voor de Hiko entreeluifel

*Dit project blijft het intellectueel eigendom van Robbrecht en Daem architecten. Door zijn sterke betrokkenheid bij alle fasen van dit project, heeft Frédéric De Vylder aangetoond dat hij in staat is om projecten van equivalente complexiteit te beheren.